ISO در عکاسی چیست؟ راهنمای تنظیمات ISO دوربین

قبل از شروع عکاسی، مهم است که بدانید ISO چیست. در این مقاله همه چیزهایی که باید در مورد تنظیمات ISO بدانید بیان شده است.

تغییر تنظیمات ISO دوربین بر روشنایی (Brightness) عکس شما تأثیر می گذارد. اما ISO چگونه کار می کند و چگونه تنظیم ISO مناسب را انتخاب می کنید؟ برای یادگیری همه چیز در مورد ISO و گرفتن عکس های بهتر با این دانش، تا انتهای مقاله همراه ما باشید.

ISO به چه معناست؟

ISO مخفف عبارت International Standards Organization است. تنظیمات دوربین ISO همانطور که امروزه آنها را می شناسیم تقریبی از دو سیستم قبلی است: DIN و ASA.

سیستم DIN، مخفف Deutsches Institut für Normung، در سال 1934 نهادینه شد، جایی که سرعت فیلم بر حسب “درجه” در امتداد مقیاس لگاریتمی اندازه گیری شد. این را می توان با روشی که دسی بل در حال حاضر اندازه گیری می شود مقایسه کرد.

انجمن استاندارد آمریکا سیستم خود را تحت عنوان ASA در سال 1943 عرضه کرد. این استاندارد بسیار شبیه ISO است که امروزه می شناسیم. این یک مقیاس خطی بود، به این معنی که عملکرد فیلم با رتبه 200 ASA دو برابر حساس تر از فیلم 100 ASA است، در مقابل تفاوت صد برابری که این امر در استاندارد DIN نشان می دهد.

در سال 1979 سرعت فیلم تحت سیستم ISO استاندارد شد.

ISO چیست؟ عکاسی آنالوگ در مقابل دیجیتال

مقادیر ISO حساسیت فیلم یا حسگر تصویر به نور را توصیف می کند. تنظیمات معمولی در دوربین‌های دیجیتال از ISO 100 تا ISO 6400 متغیر است. با این حال، در بین دوربین‌های حرفه‌ای، مقادیری به کوچکی ISO 3 یا به بزرگی ISO 819200 خواهید یافت. تنظیمات ISO بالاتر با حساسیت بیشتر به نور مطابقت دارد.

در عکاسی آنالوگ، فیلم ها با سوسپانسیون های حساس به نور حاوی کریستال ها یا ذرات رنگ پوشانده می شوند. بسته به اندازه کریستال ها یا ذرات، فیلم کم و بیش به نور حساس است.

در عکاسی دیجیتال، حسگرهای تصویر جایگزین فیلم‌ها شده‌اند. از نظر فنی، سنسور تصویر دارای حساسیت ثابتی به نور است. با این حال، ظاهراً می‌توانید حساسیت آن را با تنظیم تنظیمات ISO تغییر دهید. با این حال، آنچه واقعاً تغییر می کند، بهره سنسور است.

سنسور تصویر چگونه کار می کند؟

حسگرهای تصویر نور ورودی را به عنوان نوعی “باران” فوتون می گیرند. حسگر تصویر، که در پشت دیافراگم قرار دارد، از میلیون‌ها واحد گسسته و حساس به نور تشکیل شده است که به عنوان فتوسایت نیز شناخته می‌شوند.

هر فتوسایت از یک فتودیود و یک تقویت کننده بار تشکیل شده است که با برخورد نور به دیود یک بار الکتریکی تولید و تقویت می کند. بار الکتریکی تولید شده توسط هر فتوسیت نشان دهنده شدت نوری است که در آن مکان به سنسور برخورد می کند.

هنگامی که عکس می گیرید، هر یک از این واحدها برای مدت کوتاهی در معرض نور خارج از محفظه دوربین قرار می گیرند. در این لحظه گذرا، هر فوتوسایت نور ورودی را از موقعیت منحصر به فرد خود بر روی سنسور تصویر می خواند و آن را به یک بار الکتریکی تبدیل می کند.

پردازشگر تصویر دوربین مجموع این بارهای الکتریکی را به چیزی تبدیل می کند که شما به عنوان عکس تشخیص خواهید داد. این پردازنده همچنین محاسبات مختلفی مانند تنظیم نوردهی، تعادل رنگ سفید و کیفیت تصویر را انجام می دهد.

تغییر تنظیمات ISO چه کاری انجام می دهد؟

هنگامی که تنظیم ISO سنسور تصویر را افزایش می دهید، بهره آن را افزایش می دهید، یعنی تقویت سیگنال ورودی را. این به طور موثر حساسیت سنسور به نور را افزایش می دهد، اما می تواند سطح نویز یا دانه بندی تصویر شما را نیز افزایش دهد.

در حالی که می‌توانید تنظیمات ISO را برای تنظیم حساسیت به نور حسگر تصویر تغییر دهید، به خاطر داشته باشید که دوربین شما دارای محدوده دینامیکی از سطوح روشنایی است که می‌تواند در یک تصویر ثبت و بازتولید کند.

تغییر تنظیمات ISO بر محدوده دینامیکی تأثیر می گذارد، زیرا تنظیمات ISO پایین می تواند نویز را کاهش دهد و دامنه دینامیکی تصویر را افزایش دهد (سطح جزئیات در مناطق روشن و تاریک).

Native ISO چیست؟

ISO در بلوک های قابل تقسیم بر 100 اندازه گیری می شود و با هر پله افزایش یا پایین آمدن دو برابر می شود. به عبارت دیگر، ISO 200 به ISO 400 تبدیل می شود. ISO 400 سپس ISO 800 می شود و …

ISO اصلی یک دوربین یا ISO پایه، پایین ترین رتبه ممکن ISO است که دوربین به کاربر ارائه می دهد. از آنجایی که ذخیره فیلم فیزیکی را نمی توان به این روش تنظیم کرد، این اصطلاح قبل از تبدیل شدن دوربین های دیجیتال به عادی ضروری نبود. اکنون، ما از آن برای اشاره به تنظیمات ISO “ایده آل” دوربین استفاده می‌کنیم، اگرچه بهترین تنظیم برای استفاده ممکن است بسته به نوری که تحت آن عکس می‌گیرید متفاوت باشد.

منابع دیگر از این اصطلاح نه تنها برای اشاره به پایین ترین تنظیم ISO ممکن که یک دوربین می تواند داشته باشد، بلکه به تمام رتبه بندی های ISO که دوربین قادر به انجام آن است، استفاده می کنند. با نصب نرم افزار های ثانویه یا به صورت دستی می توانید میزان محدوده ISO را بیشتر کنید.

به عنوان مثال، یک Canon Rebel T2i می تواند از ISO 100 تا ISO 6400 عکس بگیرد. اما با نصب مجیک لنترن، این محدوده به ISO 12800 رسیده است. با این حال، انجام این کار ممکن است خطر آسیب رساندن به سنسور شما را به همراه داشته باشد.

چه زمانی از ISO پایین استفاده کنیم؟

هر مقدار کمتر از ISO 100 به عنوان تنظیمات ISO در سطح پایین در نظر گرفته می شود. مزایای عکاسی با ایزوی پایین چیست؟

هرچه ISO شما بالاتر باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که تصویر شما با مصنوعات نامطلوب و دانه های دیجیتالی (نویز) مواجه شود. این به این دلیل است که افزایش تنظیمات ISO میزان نور ورودی از لنز را افزایش نمی دهد. هنگامی که آن را بالا می برید، از فتوسایت ها می خواهید که اطلاعات “جدید” را از محیط خود بیرون بکشند، در حالی که در واقعیت، هیچ اطلاعات اضافی برای مشاهده وجود ندارد.

اگر هدف شما شفافیت عکس است، عکاسی با کمترین ISO ممکن راه حلی مناسب خواهد بود.

اگر شرایط محیط عکاسی شما روشن باشد و یا در محیط استودیو یا بیرون از آن در روز روشن عکس می گیرند، می توان از ISO پایین استفاده کرد.

چه زمانی از ISO بالا استفاده کنیم؟

اگر در شب یا زیر نور کم عکاسی می‌کنید، افزایش حساسیت ISO دوربین به شما کمک می‌کند که کشش ضرب المثلی داشته باشید. معاوضه بین وضوح کامل و نوردهی کافی می تواند گاهی ارزش نویز دیجیتالی را داشته باشد که ممکن است به وجود بیاید.

اگر از نظر سرعت شاتر و قطر دیافراگم محدودیت دارید، ISO ممکن است تنها گزینه شما باشد. کسانی که از عکاسی با نوردهی کم لذت می برند، باید روی دوربینی سرمایه گذاری کنند که در کار در نور کم تخصص دارد.

سری سونی آلفا در زمان عرضه یک تغییر دهنده بازی معروف در این زمینه بود. سونی آلفا A7 دارای حداکثر رتبه ISO 25600 است.

یک درجه ISO برای هر موقعیت

درست مانند هر حوزه دیگری از عکاسی، هیچ پاسخ درست یا غلطی وجود ندارد، فقط عکس هایی است که ضعیف هستند و عکس هایی هست که فوق العاده گرفته شده اند. اطمینان حاصل کنید که با استفاده از حساسیت ISO دوربین خود برای تمام قابلیت های آن ارزش قائل باشید.